Bij de aankoop van vastgoed in Italië komen uiteraard bovenop de aankoopprijs nog wel wat extra kosten, zoals eventuele makelaar, de notaris, lasten en belastingen op de aankoop,….
Ook op de bijhorende landbouwgronden moeten registratierechten betaald worden, sedert 01/01/2016 werden deze kosten in alle stilte opgetrokken van 12 naar 15%.
Dit percentage wordt berekend op de werkelijk betaalde prijs van het terrein, dus op het bedrag zoals het opgenomen is in de notariële akte, het is de taak van de notaris (eventueel in overleg) om in de akte een opsplitsing te maken tussen de waarde van de gebouwen (waarop in principe registratierechten betaald worden op basis van de lagere kadastrale waarde) en de waarde van de agrarische terreinen.
Bovendien heeft de Agenzia delle Entrate (de Italiaanse belastingsdienst) de mogelijkheid de waarde van de gronden zoals opgenomen in de akte te corrigeren wanneer de dienst vindt dat de staat recht zou hebben op hogere inkomsten op basis van de kadastrale waarden dan hetgeen door de notaris werd bepaald.
Elk perceel landbouwgrond heeft immers in het kadaster een eigen omschrijving zoals bvb. wijngaard, bos, akkerbouw, veld, ….. en elke omschrijving heeft in functie van zijn ligging een eigen waarde, wijngaarden zijn waardevoller dan bossen, wijngaarden in Barologebied moeten meer opbrengen dan wijngaarden rond Acqui Terme en zo kan de Agenzia op basis van het kadaster en hun lijsten van oordeel zijn dat de door de notaris bepaalde waarde te laag is, waardoor een corrigerende grondregistratierechten kunnen aangerekend worden.
Er zijn daar enkele praktische oplossingen voor te bedenken, zoals het zogenaamde ‘downgraden’ van het terrein omdat enkele percelen van het landgoed dat je wil aankopen kadastraal nog gekend zijn als wijngaard maar in de praktijk al dertig jaar overwoekerd zijn en dus feitelijk ‘veld’ zijn geworden. Een geometra kan dan op het kadaster de wijngaard omzetten naar veld waardoor de waarde van de grond (en dus bijhorende rechten) lager wordt en de Agenzia bij eventuele controle ook zal zien dat het perceel op het kadaster inderdaad ondertussen gekend is als ‘veld’.
Een andere optie is om van het rond de woning liggende terrein dat kadastraal gekend zou zijn als een afzonderlijk perceel een ‘bijhorigheid’ van de woning te maken, dus een ‘tuin’ waardoor het zijn afzonderlijke omschrijving in het kadaster verliest en zo kadastraal deel zal uitmaken van de woning en dus belast wordt onder de kadastrale waarde van het huis en niet langer op de werkelijke waarde van de grond.