Het schriftelijke bod

Wat te doen nadat je de droomwoning gevonden hebt en de beslissing gevallen is; dit huis moet gekocht!

Dan moet er dus een bod opgemaakt worden. Belangrijk om weten is dat in Italie ook een mondeling aanvaard bod juridisch bindend is, dus een handshake kan volstaan om reeds een definitieve aankoop te hebben gedaan.

Ik ben dan ook van oordeel dat de tijd van een mondeling akkoord of eventjes snelsnel een mailtje sturen met een prijs voor een huis of een A4’tje met daarop een bedrag en een adres voorbij zou moeten zijn. Voor een dergelijke belangrijke stap als de aankoop van vastgoed in het buitenland moet je een correcte schriftelijke overeenkomst opstellen.

Zelfs bij zogenaamde tijdsdruk omdat er andere kapers op de kust zouden zijn of de makelaar de druk opvoert wegens ‘zovele geinteresseerden’ neem je toch best altijd de tijd even na te denken en alle zaken die voor jullie als kopers van belang kunnen zijn op te nemen in een zogenaamde ‘preliminare’ of ‘compromesso’ of voorlopige koopovereenkomst.

In dat contract kun je bijv. vermelden binnen welke termijn jullie de definitieve notarisakte willen doen, het zogenaamde voorkooprecht van de buurman/boer regelen, verwijzen naar de noodzakelijke ‘agibilita’ en ‘conformita’, aangeven of de woning leeg wordt opgeleverd of met meubels, …. Let daarbij goed op, in Italie wordt de ingerichte keuken als een ‘meubel’ beschouwd en als je dit niet specifiek hebt omschreven in het bod riskeer je dat de mooie keuken uitgebroken wordt!

Het belangrijkste van dergelijke uitgebreide overeenkomst is de opname van eventuele opschortende en/of ontbindende voorwaarden de meest klassieke is onder voorwaarde van het krijgen van een financiering maar ook zonder lening kunnen er zaken van belang zijn die alsnog een invloed kunnen hebben of je al dan niet tot aankoop kan/wil overgaan.

Denk maar aan de aanleg van een zwembad of het al dan niet mogen omvormen van de schuur tot appartementen, het feit dat de woning volledig in regel moet zijn, zowel kadastraal als naar vergunningen toe als naar het stedebouwkundige dossier of of of….

Last but not least is ook de omschrijving van hoe de koopsom zal betaald worden cruciaal, in Italie is het immers de gewoonte dat er een voorschot (meestal ergens tussen de 10 en 20%) wordt betaald én dat bovendien dit voorschot rechtstreeks aan de eigenaar wordt gegeven.

Voor ‘ons noorderlingen’ voelt dat wat vreemd en onrustwekkend aan, voor Italianen is dat een klassiek gebruik. Gelukkig bestaat hier sinds 2020 ook de mogelijkheid de zogenaamde derdenrekening van de notaris te mogen gebruiken om het voorschot op te blokkeren tot de datum van de notarisakte. Als je dit wil moet dat vooraf besproken worden met de verkoper en uiteraard opgenomen worden in de voorlopige koopovereenkomst, ook hoe je het uiteindelijke koopsaldo zal willen betalen, ‘klassiek’ met een Italiaanse bankcheque (ja hoor, in Italie wordt nog zeer dikwijls met cheques gewerkt) of ook weer door middel van een voorafgaande overschrijving op de rekening van de notaris?

Let op, voor deze ‘service’ vraagt de notaris meestal een extra kost.

Door reeds vooraf allerlei beschermende bepalingen op te nemen in de compromis vermijd je onzekerheden en stress gedurende de wachttijd tot de definitieve notarisakte en kunnen makelaars, consulenten, geometra’s, in die tussentijd reeds aan het werk om al die voorwaarden na te kijken en te zorgen dat je met een gerust gemoed naar de notaris kan om dan eindelijk die fles bubbels te mogen kraken.

Salute!


Bekijk dit filmpje voor meer informatie: