Een eerste en niet te onderschatten stap in het emigratieproces is de psychologische & praktische voorbereiding, dit zou volgens mij een meerjarenplan moeten zijn. Impulsief pak en zak opnemen en vertrekken zoals in de gelijknamige televisiereeks lijkt mij persoonlijk niet zo’n geweldig plan.
Zijn jullie – jijzelf én jouw gezin- daadwerkelijk klaar voor dergelijke ingrijpende gebeurtenis?
Er is uiteraard het financiële plaatje : Zijn er de middelen om je droomhuis aan te kopen en eventueel te verbouwen? Heb je enige reserve? Van welke inkomsten zal je leven?
Als het de bedoeling is geld te verdienen in Italië, heb je een goed uitgewerkt businessplan? Ken je de regelgeving afdoende met betrekking tot de sector waarin je wil werken? Zit de plek waar je naartoe wil verhuizen op jouw activiteit te wachten?
Weet je perfect welke soort woning je nodig hebt om jouw specifieke droom te kunnen realiseren en waar dit huis gelegen moet zijn?
Als je denkt financiering van een Italiaanse bank nodig te hebben, hetzij een voor de aankoop van je woning hetzij voor de opstart van een bedrijf, think again, Italiaanse banken staan er niet om bekend vlot leningen toe te staan.
Naast moneymoneymoney zijn er vele andere elementen om over na te denken en op voorbereid te zijn : hoe zal de familie reageren op de verhuis? Zal je vrienden en buren missen? De sportclub? Zijn alle gezinsleden even enthousiast hun leven zo drastisch over een andere boeg te gooien? Zal je overvallen worden door heimwee of eenzaamheid?
En uiteraard last but not least, de taal : Italianen spreken vaak ‘solo Italiano’, dus is het aan de nieuwe bewoner de taal van zijn nieuw land aan te leren, je zal zien dat het in Italië onontbeerlijk is de taal te spreken, zowel voor wat betreft de administratie, de omgang met de aannemers, banken,…. maar vooral ook voor de integratie in de buurt of dorp, Italianen hechten er zeer veel belang aan of je zelf de moeite doet om bij hen te willen horen en pogingen om hun mooie taal te spreken worden dan ook zeer geapprecieerd. Een voorbereidende cursus in het thuisland lijkt mij dan ook een must.
Bij ons zeggen ze ‘een voorbereid man is er twee waard’, dus gewoon doen!