Iets wat dikwijls terugkomt als vraag bij mensen die een tweede huis kopen in Italië: hoe zorg ik daar ter plaatse gemakkelijk voor eigen vervoer?
De meeste eigenaars van een vakantiewoning zouden het wel fijn vinden om aan hun verblijfadres altijd een eigen wagen ter beschikking te hebben, liefst met Italiaans kenteken. Jammer genoeg is en blijft dit een probleem.
Je kan immers maar een eigen wagen inschrijven in Italië en aldus een Italiaanse nummerplaat aanvragen als je ook in Italië ingeschreven bent als bewoner, hetgeen voor eigenaars van een tweede woning zelden het geval is. Kort door de bocht, je mag dus wel een huis kopen, maar geen auto….(en ook geen Vespa, moto,….)
Rest het alternatief van een Belgische/Nederlandse wagen aan de vakantiewoning te laten? In principe geen probleem, maar het is toch beter als jouw lokale verzekeringsmakelaar geen weet heeft van het feit dat de auto permanent in het buitenland verblijft, sommige verzekeraars kunnen daar problemen rond maken. Bovendien mag je volgens de Italiaanse wegcode niet langer dan 12 maanden in Italie rondrijden met een buitenlandse nummerplaat, hoewel de daadwerkelijke controle daarvan me moeilijk lijkt. (Wel problematisch is dat eens je langer dan 60 dagen je residentie hebt in Italie je niet langer mag gebruik maken van je buitenlandse nummerplaat. Deze in 2018 ingevoerde regel werd echter zeer recent door het Europese Hof in strijd bevonden met het vrij verkeer van goederen en kapitaal…)
Een ander praktisch probleem is natuurlijk de autokeuring. Ten gepaste tijde zal je met de Belgische/Nederlandse wagen terug naar het ‘thuis’land moeten om de wagen opnieuw te laten keuren, behoorlijk wat rompslomp dus toch. Het zou volgens Europese richtlijnen mogelijk moeten zijn je buitenlandse wagen tijdelijk te laten keuren in Italie om dan eens terug te laten regulariseren met een nieuwe keuring ‘thuis’ maar in de praktijk weigeren Italiaanse keuringscentra deze regel toe te passen, dus dit lijkt niet echt een oplossing.
Zijn er alternatieven?
Je zou een omweg kunnen maken via de oprichting van een vennootschap/firma/vereniging naar Italiaans recht. Die laat je dan adres kiezen op jouw vakantiehuis, je stelt een commercialista (lokale boekhouder) aan om de administratieve verplichtingen op zich te nemen en je koopt vervolgens met de Italiaanse ‘zaak’ de auto aan en raakt zo aan een Italiaanse inschrijving en kenteken.
Minder ‘omslachtig’ maar ook minder ‘koosjer’, je zoekt een vriend/buurman/kennis die wel in Italië woont en je schrijft de auto op zijn naam in. Onderling spreken jullie dan af met betrekking tot de kosten, gebruik, verzekering, boetes, …
Wat ik persoonlijk in al deze constructies een praktisch probleem vind, is dat de wagen (Italiaans dan wel Belgisch/Nederlands) zich op het vakantieadres bevindt terwijl jij landt op de dichtstbijzijnde luchthaven en daar dan alsnog staat zonder auto, iets of iemand moet je dan weer naar jouw tweede woning en wachtende auto brengen….
Denk dus misschien even aan deze oplossingen: als je niet elke maand enkele dagen afzakt naar La Bella Italia blijft een huurauto m.i. de verstandigste optie, geen gezeur, geen onderhoud, geen verzekeringsproblematiek, geen stress…
Als je dan toch persé je eigen auto wenst, maar je wil de onzekerheid vermijden of jouw karretje daar helemaal alleen aan het vakantiehuis niet al te eenzaam wordt of gestolen wordt of alsnog weigert te starten kan je ook een service inhuren aan het vliegveld. Jouw wagen wordt verzekerd gestald en telkens je aankomt gevlogen zorgen zij er voor dat jouw bolide netjes klaar staat (na voorafgaande verwittiging uiteraard) aan de aankomsthal, kostprijs voor dergelijke dienst kost bijvoorbeeld in Rome gemiddeld 1.300 euro/jaar, toch te overwegen?